09170500753
نهال ازگیل یکی از درختچه‌های مقاوم، کم‌توقع و پرفایده است که میوه‌ای خاص و خوش‌طعم دارد. ازگیل (در زبان محلی: کنس، کندس، کونوس، ارچنگ) به‌صورت خودرو نیز در جنگل‌های شمال ایران می‌روید، اما پرورش آن به‌صورت باغی نیز ممکن و سودآور است.
نام علمی: Mespilus germanica
نوع گیاه: درختچه یا درخت کوچک، خزان‌دار
ارتفاع درخت: ۳ تا ۶ متر
طول عمر اقتصادی: بیش از ۳۰ سال
شروع باردهی: سال سوم
میوه‌دهی کامل: از سال پنجم به بعد
نوع میوه: کروی، قهوه‌ای مایل به زرد، خوراکی پس از رسیدگی کامل (رسیدگی با «گس‌زدایی»)
مقاومت بالا به کم‌آبی و سرما
عدم نیاز به خاک خاص یا کود زیاد
آفات و بیماری‌های نسبتاً کم
میوه با خواص دارویی (درمان یبوست، فشار خون، غنی از ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌ها)
مناسب برای مناطق سرد و معتدل ایران
پاییز تا اواخر زمستان (در زمان خواب نهال)
در مناطق سرد، کاشت در اسفند تا فروردین
حفر چاله به ابعاد ۶۰×۶۰×۶۰ سانتی‌متر
مخلوط خاک سطحی + کود دامی پوسیده + کمی ماسه
آبیاری اولیه کامل پس از کاشت
بین درختان: ۳ تا ۴ متر
ردیف به ردیف: ۴ تا ۵ متر
کوددهی سالانه با کود دامی پوسیده (پاییز)
محلول‌پاشی با آهن، روی و پتاس برای افزایش عملکرد
هرس فرم‌دهی در ۲ تا ۳ سال اول
هرس شاخه‌های خشک و بیمار در هر زمستان
حذف پاجوش‌ها و شاخه‌های مزاحم
نیاز به قیم در سال اول کاشت
زمان برداشت: آبان تا آذر
میوه به‌صورت خام گس و سخت است
برای خوردن باید چند روز در محیط خنک بماند تا نرم و قهوه‌ای رنگ شود (فرایند گس‌زدایی یا "bletting")
کم‌آفت نسبت به سایر میوه‌ها
در صورت رطوبت بالا، ممکن است دچار لکه‌برگی یا پوسیدگی شود
جلوگیری با آبیاری متعادل و تهویه مناسب خاک
ازگیل تحمل بالایی به کم‌آبی و سرما دارد، اما در سایه کامل میوه نمی‌دهد.
خاک باید زهکشی خوب داشته باشد؛ آب‌ماندگی باعث پوسیدگی ریشه می‌شود.
در گلدان هم قابل پرورش است، به‌شرط گلدان بزرگ و خاک سبک
آبیاری بیش از حد در تابستان باعث ترکیدن میوه‌ها می‌شود